Green IT Maturity-model en CO2-prestatieladder

(Intro met abstracte beelden met daaronder een korte begintune.)

(In beeld verschijnt de tekst: 
microlearnings
Duurzaamheid)

(We zien eerst een split screen met twee mensen: links Frank Hartkamp, rechts Anda Counotte. 
Vervolgens zien we alleen het beeld van Anda Counotte die achter haar laptop zit en het gesprek begint.)

(In beeld verschijnt de tekst:
dr. Anda Counotte
onderzoeker Green IT, Open Universiteit)

ANDA COUNOTTE: Hallo Frank, zullen we het eens over het Green IT Maturity-model hebben en dingen die daarmee samenhangen? Want als bedrijf wil je weten hoe groen je bent en een van de dingen die daarvoor gebruikt kunnen worden, is het Groene IT Maturity-model wat Albert Hankel heeft ontwikkeld. 

(In beeld verschijnt een afbeelding van het IT Maturity-model met de domeinen die worden besproken.)

Dat bestaat uit vier domeinen. Het domein van groene IT in de IT-organisatie, groen van IT en groen van de algemene processen en groen van de specifieke processen. Bijvoorbeeld, als je een winkelketen bent, heb je logistieke processen die je groen kunt maken, maar ik heb het idee, als je vanuit de milieukunde kijkt, als ze daar milieuzorg gingen invoeren, wilden ze dat eigenlijk altijd vanuit top-down doen. Dat de directie voor het hele bedrijf een milieubeleidsverklaring ging maken. Dus daarom denk ik dat je ook in het Groene IT Maturity-model niet alleen naar de IT-organisatie moet kijken, maar naar de hele organisatie, omdat daar ook de gebruikers zitten. Of heb jij daar een ander model voor wat je zou willen toepassen dan?

(In beeld verschijnt de tekst:
drs. Frank Hartkamp
adviseur Duurzame industrie en innovatie, Rijksdienst voor ondernemend NL)

FRANK HARTKAMP: Naast het model van Albert Hankel, wat vooral voor ICT-organisaties een heel goed model is, ken ik het model van de CO2-prestatieladder wat z'n oorsprong vindt meer in de infrastructuur en de bouw, waarbij bedrijven keken naar hun eigen CO2-footprint, als bedrijf en ook naar hun eigen mobiliteit en de CO2 daaruit volgend. 

(In beeld verschijnt een schematische weergave van de CO2-prestatieladder met de titel:
Wat heeft een gecertificeerde organisatie?)

Dat systeem is ooit gestart om op die manier als duurzame ondernemer in aanmerking te komen voor aanbestedingsopdrachten van de overheid.
Rijkswaterstaat is daarmee begonnen. Maar dat is vervolgens uitgebouwd en gebruikt door heel veel bedrijven. Zo zien we dat zelfs nu RVO ook bezig is om het vierde niveau van de CO2-prestatieladder te halen en daarmee hebben we de afgelopen jaren goed onze CO2-footprint in kaart gebracht en verbetermaatregelen benoemd die nu worden uitgevoerd. En zo kom je steeds op een hoger niveau van CO2-bewust bezig zijn eigenlijk, als organisatie.

ANDA: Geef eens een voorbeeld waar ik aan moet denken bij het vierde niveau? Wat speelt er dan allemaal?

FRANK: Specifiek bij het vierde niveau ga je ook kijken in samenhang met buiten je eigen organisatie. En de onderwerpen die daarvoor gekozen zijn bij RVO zijn mobiliteit en afval, maar ook ICT, want als je kijkt bij de eigen ICT gebruikt door RVO, we hebben echt duizenden laptops en andere apparaten,
smartphones en iPads en zo in gebruik. Wat is daarvan je materiaalfootprint? Een hele lifecycle-analyse wordt dan gemaakt om te kijken van begin tot einde levensduur, wat er dan gebeurt, en qua materialen en qua energiegebruik. En op die manier wordt gekeken naar wat de impact is van de keuzes die RVO daarin maakt. Dan kan je je voorstellen dat je in de toekomst bij vervanging voor energiezuinigere of minder materiaalbelastende apparatuur kiest. 

ANDA: Moet ik me dan voorstellen van: apparaat A van merk X heeft een zo grote...

FRANK: Ja. Echt per laptop wordt uiteindelijk de CO2-belasting en het energieverbruik berekend en gemodelleerd en... ja.

ANDA: En kunnen mensen dat ook ergens op het intranet vinden als ze iets willen aanschaffen, bijvoorbeeld voor privé?

FRANK: Volgens mij kan je op de website van de CO2-prestatieladder zelf zien welke bedrijven sowieso daaraan voldoen.

(In beeld verschijnt: 
www.co2-prestatieladder.nl) 

En ook op welk niveau ze dan voldoen. En met het niveau waaraan ze voldoen,
weet je met wat voor zaken ze onder meer bezig zijn geweest. Je kan daar volgens mij geen bedrijfsspecifieke informatie halen, maar wel het niveau, in feite het maturityniveau wat ze dan behaald hebben, dat kun je daar volgens mij terugvinden. Ook in de processen is dat natuurlijk,
de keuzes die je maakt, van: Heb je een bepaalde dienstverlening waarbij een apparaat continu aan moet staan? Of kan dat ook op een manier dat het apparaat alleen aanschakelt wanneer er een vraag komt? Dus dat gaat heel breed, waar je dat allemaal op kunt toepassen. Maar zo is eigenlijk op elk niveau, de keuze die je maakt, heeft een duurzaamheidseffect en naarmate je je daar meer bewust van wordt, mede door modellen à la Albert Hankel en de CO2-prestatieladder, kun je je daarin verbeteren
en kun je ook onbewuste keuzes voorkomen.

ANDA: Ja. Oké. Dank je wel.

OUTROMUZIEK

(Outro met abstracte beelden en korte eindtune.)

(In beeld verschijnt de tekst:
microlearnings
Duurzaamheid)

(Het laatste beeld bevat het logo van de Rijksoverheid met daaronder de tekst:
Deze microlearning is tot stand gekomen door een samenwerking tussen de Leer- en Ontwikkelcampus (LOC) van UBR, de directie CIO Rijk van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BKZ) en de Rijksacademie voor Digitalisering en Informatisering Overheid (RADIO))