Waar moet je op letten bij het inkopen van hardware?

(Intro met abstracte beelden met daaronder een korte begintune.)

(In beeld verschijnt de tekst: 
microlearnings
Duurzaamheid)

(Twee mensen zitten tegenover elkaar in een verder lege kantoorruimte en starten het gesprek: 
mevrouw Anda Counotte begint, de heer Johan Rodenhuis reageert.)

(In beeld verschijnt de tekst:
Anda Counotte
onderzoeker Green IT, Open Universiteit)

ANDA COUNOTTE: Johan, als je hardware inkoopt, waar let je dan allemaal op?

(In beeld verschijnt de tekst:
Johan Rodenhuis
adviseur Duurzaamheid, Categorie ICT Werkomgeving Rijk, Ministerie van Economische Zaken en Klimaat)

JOHAN RODENHUIS: Als we hardware inkopen, letten we op een heel groot aantal aspecten. Wat we doen binnen ICT Werkomgeving Rijk, is dat we een ambitieweb gebruiken om de accenten te leggen op de gebieden waar we impact willen realiseren. Zo groeperen we ook onze eisen en wensen op dat gebied. Wat we onder andere doen als we kijken naar klimaat, is dat we kijken naar: Wat voor producten zijn energiezuinig en voor de producten die minder energiezuinig zijn, wat voor aanvullende eisen kunnen we stellen op het gebied van keurmerken. 

(In beeld verschijnt de tekst: Keurmerken)

Denk bijvoorbeeld aan 80 Plus, een certificering voor voedingen. Dat is een hele mooie. Als we kijken naar de uitstoot van CO2. Nou ja,
circulaire ICT bestaat op dit moment nog niet. Dus dan kom je wel in termen als bijvoorbeeld CO2-compensatie. Daar stellen we bijvoorbeeld eisen op het gebied van compensatie middels een hogere standaard, in dit geval de Fair Trade Climate Standard, om zoveel mogelijk impact te realiseren met de projecten die daaraan gekoppeld zijn. Dat is het eigenlijk op het gebied van klimaat.

ANDA: Ja, en hoe werkt dat dan, zo'n Fair Trade Standard, wat moet ik me daarbij voorstellen? Waar kijken ze dan naar?

JOHAN: Fair Trade Climate Standard wil zeggen, dat je breder kijkt dan één thema voor CO2-projecten.
CO2-compensatie binnen onze hardware-contracten gaat op basis van vrijwillige standaard. En die doen bijvoorbeeld projecten op het gebied van herbossing of biogasinstallaties. Door het effect van die aanplanting van nieuw bos of het gebruik van biogasinstallaties, wordt er een CO2-reductie gerealiseerd en vervolgens compenseert dat in die zin de CO2-uitstoot die wij met onze producten hebben. Het mooie is, als je de Fair Trade Climate Standard gebruikt, het niet alleen projecten zijn op het gebied van biodiversiteit of bos, maar dat mensen een eerlijk loon krijgen en dat hun werkomstandigheden in orde zijn.

ANDA: En dat wordt gecontroleerd, periodiek?

JOHAN:Dat wordt allemaal geverifieerd, ja. Een ander aspect, bijvoorbeeld. Naast klimaat kijken we ook wel naar circulariteit. 

(In beeld verschijnt de tekst: Circulariteit) 

Ook een heel belangrijk thema. Dat is waar we bijvoorbeeld afvalcompensatie toepassen. Dat ze ervoor zorgen dat... Voor ieder product dat we kopen, halen we een afgedankt product uit een ontwikkelingsland. Zodat we uiteindelijk de hoeveelheid afval aan de achterkant minimaliseren. Waar we ook naar kijken zijn aspecten als repareerbaarheid. Hoe lang zijn er reserveonderdelen beschikbaar en op welke wijze kunnen we dat herinzetten of kan het worden gerecycled?In alle gevallen wil je de lifecycle van een product zo lang mogelijk houden, zodat je zo min mogelijk aanspraak maakt op nieuw gebruik van grondstoffen.

ANDA: Als je zo'n afspraak maakt met een leverancier voor updates en voor repareerbaarheid enzovoort, wat is je ervaring daarmee? Klopt het dan ook wat ze zeggen, maken ze het ook waar?

JOHAN: Ja. Wat wij ook doen, zeg maar, is... Eraan gekoppeld is dat partijen door de keurmerken die wij gebruiken, geaudit worden op de beschikbaarheid van reserveonderdelen. In sommige gevallen is het wettelijk al verplicht en verwachten we ook dat die wettelijke termijnen verhoogd worden. Nu zie je vaak dat het vijf jaar is. We verwachten dat het in de toekomst wel naar zeven jaar gaat voor de beschikbaarheid van reserveonderdelen. Als ik kijk naar het toetsen van partijen of ze eraan voldoen, dan maken wij heel veel gebruik van keurmerken. Het belangrijkste keurmerk dat wij toepassen, is TCO Certified. 

(In beeld verschijnt de tekst: TCO-certified)

Dat is een leidend Europees keurmerk dat onafhankelijk verifieert of een partij aan alle geldende verplichtingen voldoet. Daarnaast maken we gebruik van EcoVadis. 

(In beeld verschijnt de tekst: EcoVadis)

EcoVadis is een scorecard
die partijen toetst op het gebied van milieuvriendelijk inkopen, op het gebied van duurzaamheid,
mensenrechten en ethisch handelen. Daar komt een allround score uit en zo kunnen we heel goed zien wat die partijen doen. We hebben minimale scores geëist in onze overeenkomsten, zodat bepaalde partijen die een loopje nemen op het gebied van milieuvriendelijkheid of mensenrechten niet serieus nemen, eigenlijk niet kunnen aanbieden.

ANDA: Oké. Dat klinkt heel gedegen, dank je wel.

(Outro met abstracte beelden en korte eindtune.)

(In beeld verschijnt de tekst:
microlearnings
Duurzaamheid)

(Het laatste beeld bevat het logo van de Rijksoverheid met daaronder de tekst:
Deze microlearning is tot stand gekomen door een samenwerking tussen de Leer- en Ontwikkelcampus (LOC) van UBR, de directie CIO Rijk van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BKZ) en de Rijksacademie voor Digitalisering en Informatisering Overheid (RADIO))